ต่อมาเรื่องเพื่อนหนูรู้สึกว่าหนูมีบุญเรื่องเพื่อนมากคือแบบว่าเจอใครก็น่ารักไปหมดคือมันก็จะมีแบบว่าเป็นเปอร์เซ็นต์ส่วนน้อยที่อาจจะแบบดูหยิ่งๆหน่อยอะไรแบบนี้แต่ว่าโดยรวมแล้วทุกคนน่ารักมากค่ะที่นี่หนูชอบมากไม่มีการเหยียดไม่มีอะไรเลยค่ะที่หนูมาแค่ชวนเขาคุยแค่นี้เราก็ได้เพื่อนแล้วหนูมีเพื่อนสนิทที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแล้วก็ไปแฮงเอาด้วยกันบ่อยๆ อยู่ที่โรงเรียนก็มีกลุ่มเพื่อนมีอะไรเหมือนปกติเลยโรงเรียนมีจัด field ทริปบ่อยๆก็คือจะเป็นโอกาสเหมาะมากที่จะได้แฮงเอาส์กับเพื่อน คือดีย์

หนูได้โฮสต์ดีมากขอบคุณโฮสที่เลือกหนูหนูรัก host เขา nice กับหนูมากค่ะมีปัญหาก็คอยช่วยหนูตลอดพาหนูไปหาหมอใดๆ ซื้อขนมซื้อของ พาไปบ้านพ่อบ้านแม่เขาซึ่งหนูสนิทกับแม่ของโฮสคนพ่อมากๆ แฮปปี้มากๆ ค่ะเขามีลูกเยอะก็มีคนคุยคนเล่นด้วยตลอดเลยแต่เสียดายที่หนูยังไม่ได้เที่ยวเยอะแต่ก็เข้าใจว่าเขามีลูกเยอะเวลาจะออกไปไหนมันก็ต้องใช้ค่าใช้จ่ายเยอะหนูก็เลยส่วนใหญ่แก้ปัญหานี้ด้วยการออกไปแฮงเอาส์กับเพื่อนแก้เบื่อค่ะ

การปรับตัวสำหรับหนูหนู home sick ค่อนข้างบ่อย ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างหนูก็รู้สึกว่ามันก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ การเรียนหนูเริ่มไม่ค่อยมีปัญหาฟังรู้เรื่องแล้วเพราะว่าตอนแรกที่มาก็เหมือนแบบว่าต้องเพ่งต้องตั้งใจฟังถึงจะฟังรู้เรื่องแต่ว่าตอนนี้ก็คือแบบแค่ที่มันผ่านก็เข้าใจแล้วหนูมีความกล้ามากขึ้นแล้วก็เดินเร็วมากขึ้นค่ะเพราะว่าพี่ๆเขาตัวสูงกันมากหนูต้องเดินเร็วๆ ส่วนใหญ่หนูว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยมีอะไรค่ะอยู่ๆ ไปเดี๋ยวมันก็จะเข้าที่เข้าทางเองแค่ต้องใช้ความเข้าใจความอดทนนิดนึง แต่หนูชอบอาหารที่บ้านมากกว่าค่ะ 55555

ภาษาก็คือเดี๋ยวมันจะได้เองถึงเราแบบว่าไม่ได้ตั้งใจที่จะศึกษามันตลอดเวลาบางคำที่มันเข้ามาในหัวสุดท้ายเราก็จะเหมือนแบบว่าโดนบังคับให้ใช้โดนบังคับให้หาคำตอบว่ามันแปลว่าอะไรก็เลยกลายเป็นว่าเราพูดได้แล้วเราก็ได้ศัพท์ใหม่เยอะมากๆ ค่ะได้สำเนียงมาบ้างแล้วก็มีความกล้าในการพูดมากขึ้นมาก ๆ ค่ะ